Najskuteczniejsze antybiotyki na zapalenie gruczołu krokowego

Antybiotyki do leczenia zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn

Zapalenie gruczołu krokowegojest chorobą zapalną gruczołu krokowego. Zaczyna się rozwijać u 80% młodych mężczyzn w wieku od 20 do 30 lat. Rozróżnij ostre i przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego występuje w 10% przypadków. Często występuje połączenie zapalenia gruczołu krokowego z gruczolakiem prostaty i zapaleniem pęcherza moczowego.

Zwykle zapalenie gruczołu krokowego leczy się w domu, ale w przypadku ciężkiej i ostrej postaci może być wymagana hospitalizacja.

Informacje ogólne

Bakterie powodujące zapalenie gruczołu krokowego:

  • Escherichia coli (najczęstszy patogen);
  • klebsiella;
  • gronkowce;
  • paciorkowce;
  • Pseudomonas aeruginosa;
  • chlamydia;
  • mykoplazma;
  • gonokoki;
  • Trichomonas

Główne objawy to:

  • uczucie pieczenia w cewce moczowej;
  • ciężkość podczas oddawania moczu;
  • częste pragnienie oddawania moczu, któremu towarzyszy dyskomfort;
  • powolny strumień moczu;
  • uczucie pełnego pęcherza nawet po oddaniu moczu;
  • zmniejszona siła działania;
  • wysoka temperatura (w ostrej postaci).

Metody diagnostyczne:

  • badanie per rectum prostaty;
  • badanie ultrasonograficzne prostaty;
  • badanie mikroskopowe rozmazu;
  • kultura bakteryjna wymazu;
  • wykrywanie bakteryjnego DNA metodą PCR - Androflor.

Terapia antybakteryjna

Wybór antybiotyków do leczenia zapalenia gruczołu krokowego jest dość ograniczony. Wynika to z faktu, że tylko te antybiotyki, które dobrze rozpuszczają się w tłuszczach, mogą gromadzić się w gruczole krokowym w wystarczająco wysokim stężeniu.

Lista leków przeciwbakteryjnych do leczenia ostrego zapalenia gruczołu krokowego:

  • Fluorochinolony;
  • penicyliny;
  • cefalosporyny;
  • Aminoglikozydy.

Antybiotyki do leczenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego:

  • Fluorochinolony;
  • makrolidy;
  • Tetracykliny.

Fluorochinolony

Fluorochinolony są najskuteczniejszymi lekami na bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. Leki o szerokim spektrum działania. Działa przeciwko wszystkim czynnikom wywołującym zapalenie gruczołu krokowego.

Są stosowane zarówno w ostrym, jak i przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego.

Skutki uboczne:

  • fotodermit - alergiczne podrażnienie skóry wywołane światłem słonecznym;
  • zapalenie ścięgien - zapalenie ścięgien;
  • zaburzenie rytmu serca - wydłużenie odstępu Q-T;
  • niepokój;
  • zaburzenia snu.

Przy równoczesnym podawaniu fluorochinolonów z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi mogą wystąpić drgawki podobne do napadów padaczkowych.

W każdym konkretnym przypadku choroby dawkę i formę podania może przepisać tylko lekarz prowadzący.

Makrolidy

Najlepsze leki na zapalenie gruczołu krokowego wywołane przez patogeny wewnątrzkomórkowe - chlamydię i mykoplazmę. Działają przeciwzapalnie.

Wadą jest niska skuteczność wobec głównych patogenów - Escherichia coli i Klebsiella.

Stosuje się je tylko w przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego w postaci tabletek lub kapsułek.

Skutki uboczne:

  • zwiększone enzymy wątrobowe we krwi;
  • stagnacja żółci;
  • zaburzenie rytmu serca - wydłużenie odstępu Q-T

Kurs trwa 8 tygodni.

Tetracykliny

Aktywny przeciwko chlamydiom i mykoplazmom. Nieskuteczny przeciwko powszechnym czynnikom wywołującym zapalenie gruczołu krokowego. Ich główną zaletą jest to, że są niedrogimi i skutecznymi środkami.

Są używane tylko w przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego.

Przebieg terapii wynosi 8 tygodni.

Skutki uboczne:

  • wrzód trawienny przełyku;
  • uszkodzenie wątroby i nerek;
  • zabarwienie zębów na żółto;
  • fotodermit;
  • upośledzona koordynacja ruchów.

Penicyliny, cefalosporyny i aminoglikozydy

Stosuje się je w postaci zastrzyków w następujących przypadkach:

  • ciężki przebieg ostrego zapalenia gruczołu krokowego;
  • brak efektu podczas przyjmowania fluorochinolonów;
  • głównym czynnikiem sprawczym zapalenia gruczołu krokowego są gonokoki.

Nitroimidazole i nitrofurany

Leki te są stosowane w zapaleniu gruczołu krokowego wywołanym przez Trichomonas.

Podczas ich spożywania surowo zabrania się spożywania alkoholu.

Skutki uboczne:

  • metaliczny smak w ustach;
  • upośledzona koordynacja ruchów;
  • podwyższony poziom enzymów wątrobowych we krwi;
  • spadek liczby erytrocytów i leukocytów.

Terapia nieantybakteryjna

W celu skutecznego leczenia zapalenia gruczołu krokowego, zwłaszcza przewlekłego, oprócz przyjmowania antybiotyków stosuje się następujące metody leczenia:

  • masaż prostaty to najlepszy sposób na poprawę ukrwienia i odprowadzenie wydzieliny zapalnej gruczołu krokowego;
  • fizjoterapia;
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne – nie stosowane równolegle z fluorochinolonami;
  • preparaty ziołowe;
  • alfa-blokery.